Na een goede nachtrust met heus wat verstoringen, werd ik om 06:30 wakker. Ben mij gaan aankleden en klaarmaken voor het laatste prednison infuus. Puzzel afgemaakt, geskyped met mijn schoonmoeder en alle appjes even beantwoord. Toen kwam de dokter weer langs om mijn bloeddruk te meten. Die was prima en mijn hartfrequentie was ook goed gedaald. De was werd opgehaald, want er wordt hier 2x per week gewassen. Je doet je was in een waszakje en dat wordt netjes opgehaald en fris en schoon en opgevouwen en wel teruggelegd. Top!
Na het ontbijt mij gaan klaarmaken voor het infuus. Twee flessen limonade gemaakt, zuurtjes en fruit weer klaar. Warmte pit opgeladen. Alles bij de hand en we konden weer in bed gaan liggen. Vreemd hoe je een soort ochtend ritueel creëert. Je moet het je zelf overigens ook makkelijk maken. Maar vreemd hoe je wend.We zijn hier vandaag een week. Een week geleden nam ik afscheid om als nieuw en met een nieuw leven terug te keren. 
Als ik dan evalueer. De eerste week bestaat echt uit pre medicatie en onderzoeken. Die week moet je vooral jezelf vermaken. Nou vermaak ik mij prima met elke dag kaartjes, appjes, Skype, lezen, puzzelen, Netflix en noem het allemaal maar op. En probeer ik elke dag even een stukje naar buiten te gaan voor de frisse lucht.
Na het infuus even met Roel en Wendy naar buiten geweest. Hele onderneming om Roel naar buiten te krijgen, maar wat hebben we gelachen. Het was heel gezellig. We op een bankje geklets over onze boosheid over de Nederlandse zorg. Toen allen terug naar de kamer in wat te eten m. Na het eten was ik gesloopt en ben in slaap gevallen op bed. Schrok uiteindelijk half 4 wakker. Kopietje gedaan op de kamer, maar bleef wat vermoeid en dizzy. Ik ben lekker Netflix serie gaan afkijken met de warme zak tegen mijn rug. Helaas was deze iets te warm, wat ik niet goed had gevoeld en toen ik wilde krabben want ik kreeg jeuk. Krapte ik m’n hele huid stuk op m’n rug. Daar zit nu een aardige ontvellen. Top lomp weer ash. Dik ingesmeerd met cicaplast en hopen dat het snel hersteld. Fijne bijzaak als je morgen 5 uur lang plat op je rug moet liggen.
Ik vind het morgen wel erg spannend. Want dan wordt de nekkatheter gezet en de stamcellen geoogst. Daarbij komen er weer 100 vragen. Gaat het goed?, zijn het er genoeg, wat ga je voelen. Je hebt werkelijk geen idee en dus : laat maar weer komen. 
Slaaplekker allen