Ik werd al wakker met 1-0 achterstand. Voelde mij totaal niet uitgeslapen, maar vandaag stond er behalve een nieuwe neklijn, niet veel spannends op de planning.
Ik zou deze dag gebruiken om te rusten en klaar te maken voor de chemo de volgende dag. Rond 09:00 uur werd ik opgehaald voor de nieuwe nekkatheter. Daar aangekomen, zat Wendy mij ook al op te wachten. Die ging eerst. Totaal moesten er drie voor een nieuwe katheter en ik was de derde in rij. En per persoon zijn ze wel even 20-25 min bezig. ik voelde me steeds beroerder en suffer worden. Totdat half in slaap viel op de bank. ik vroeg aan Wendy wat ze ons gegeven hadden, want ik was zo mak als een lammentje.
Uiteindelijk rond 10:15 was ik aan de beurt. En werd mij bekend, dat deze lijn door hetzelfde vat werd geplaatst als waar de tuinslang zat. Zelfde procedure, zelfde verdoving, alleen nu waren mn nekspieren opgezwollen, waardoor ze de slangen er niet goed doorheen kregen. je voelt er niks van, maar ze lopen zo hard te poeren met die slangen en te drukken dat gewoon niet fijn is. Toen zat de katheter alleen stonden ze met ze tweeën naar mijn andere nek te kijken, want er zat een bult. mogelijk de pijnstilling, wat was opgehoopt. Toen ik klaar was en nog versufter dan ik al was moesten we nog een half uur tot drie kwartier wachten op de foto. Ook op de bank viel ik in slaap. Te verzwakt Snel de foto gemaakt. Katheter zat goed en ben snel naar bed gebracht waar ik uren heb geslapen. Ik kon niks meer en voelde al de energie uit me glijden.
Fedorenko kwam langs met een corticosteroïden infuus om me weer soort van tot leven te wekken, want de volgende dag stond de chemo op te planning. Zelf maak ik mij daar ook zorgen om, omdat ik verzwakt ben en niet sterk genoeg voor de chemo zijn mijn belevingen.
Ik heb de rest van de dag op bed gelegen en geprobeerd mijn rust te pakken.