Na een redelijke nacht had ik tot 6:00 uur geslapen. Ik ging mij maar aankleden, want ik had geen idee hoelaat iedereen mijn kamer binnen zou stormen. Nadat ik mezelf wat had opgefrist zette ik de waterkoker aan. En begon ik aan een zakje oploskoffie. Deze van Nescafé is goddelijk. Toen ik alle appjes en berichtjes geopend had ging formule 1 terug kijken. Op de iPad werkt dit helaas niet. Ik heb namelijk een soort WiFi kastje welke er gisteravond ook mee stopte. Wilde paniek want je kan je hier alleen verstaanbaar maken met Google Translate en ik had geen WiFi. Op mijn telefoon heb ik vpn app gedownload en daarbij werkt het dan wel. I
k kon dus mooi even Max Verstappen terug kijken. Ik at als ontbijt een glutenvrije cracker want ik had geen idee of er wel eten voor mij zou zijn. Rond 09:00(onze tijd) werd het eten gebracht. Dit was alleen niet glutenvrij. Die mevr was al weg voor ik iets uit mijn mond kreeg. Toen ze het kwam halen liet ik haar de Russische brief zien dat ik coeliakie heb en geen gluten mag. Ze hmmm de wat en gooide het eten weg en attendeerde mij erop dat die brief moest laten liggen. Rond 12:30 werd ik gehaald en werd mij verteld dat de pcr test negatief was. We gingen door een soort ondergrondse wegennet onder de andere ziekenhuizen door. Het is enorm groot!Zo werden we ondergronds naar de afdeling gereden. Aangekomen in kamer 233 kon ik mijn spullen wat uitpakken maar moest ook nuchter blijven. Ik kreeg namelijk nog allerlei onderzoeken. Een foto van mijn longen, echo van mijn buik, hart en benen. Dit doen ze om te zien of ik goede vaten heb en alle organen gezond zijnom de behandeling te kunnen doorstaan. Terug mocht ik eindelijk eten en stond er eten klaar. Dit leek wel een expeditie robinson eetproef. Het was zo ontzettend smerig dat ik het met heug en meug naar binnen werkte.
Ik had namelijk zo ontzettende honger. Dit beloofde wat voor de andere 29 dagen. Ik ontmoette eindelijk de man die mijn leven zou veranderen. The one and only Dokter Fedorenko. Ik heb hem mijn zorgen geuit over het glutenvrij eten en hem gezegd dat als ik eet waar gluten inzit ik erg ziek kan worden. Hij zal dit doorgeven en hij plakte het Russische coeliakie uitleg, welke ik had opgevraagd bij de coeliakie vereniging, op de voordeur. Zo kon iedereen lezen en snappen wat de noodzaak is. Ik kreeg ook nog een longcapaciteit test en moest in een buis blazen. Toen ik terug op de kamer was appte papa dat hij bij het ziekenhuis was om dingen af te geven. Ik ben even naar buiten gelopen, maar was compleet gedesoriënteerd. Waaar the fack ben ik nu?
Doordat we in de ondergrondse wegennet naar dit gebouw waren gegaan had ik geen idee waar ik mij bevond. Ik ben wat gaan lopen en steeds achterom gekeken oké straks rechts, rechtdoor en dan links. En toen herkende ik in de verte de slagbomen waar we door binnen zijn gekomen. En daar stond papa. Mijn papa. Het enige bekende hier. Je wordt serieus spontaan emotioneel als je bekende mensen ziet die jouw taal spreken. Ik was zo blij om hem te zien! Hij had allemaal eten mee en had dat afgegeven. Hij mag dagelijks tussen 17:00 en 19:00 geloof ik eten afgeven binnen wat dan bij mij wordt gebracht. De avond verliep rustig ben met vriendinnen gaan beeldbellen en heb wat gepuzzeld. Ben om 22:00( Russische tijd) gaan slapen.
Trots op jou schatje, ik blijf je trouw volgens. Thanx voor alle tips die je deelt 🤍 You can do this
You can do this also!
Hoi meissie wat een hectische eerste dag.
Dat van het eten niet ik goed onthouden ik ga in maart hihi.
Ik ga je volgen.
Zet hem op meid je bent aardig op weg naar jou doel xx
Dankjewel! neem alle tips mee<3
Nou dat houd wat in allemaal 😬 fijn dat je een blog bijhoud en ons een kijkje geeft in jouw ( jullie) spannende reis!
Zet m op bikkel 🥰 succes!!
Gr Marion
Dankuwel!
Krijg bijna heimwee als ik het zo lees 😉
Supertrots ook hoor, en dat je dit allemaal hier post!!!
Fijn voor ons….blijf je goedhouden meis!!!
Dankjewel!!! Liefs Ashley
Hoi Ashley, je maakt wat mee , eerst al op het vliegveld en nu hier in dat vreemde ziekenhuis.
Heel veel sterkte en weet dat iedereen trots op je is!
Veel liefs vanuit Frankrijk, daar zijn we op vakantie .
Tineke
Dankuwel Tineke!
Wat moedig dat je deze behandeling aangaat, ik hoop dat het voorspoedig gaat en wens je de best mogelijke resultaten!
Ik had wel een vraagje, waarom mag je vader je eigenlijk niet bezoeken in het ziekenhuis?
Nogmaals veel sterkte gewenst en ik waardeer het zeer dat we je verhaal hier mee mogen lezen.
Hallo Lenny, Vanwege COVID mag mijn vader mij niet in het ziekenhuis bezoeken. Dat is erg balen, want daardoor voel je je wel enorm eenzaam.
Dankjewel Liefs van Ashley
Stoere Ashley, ook al kennen we je alleen via FB. We hopen je te kunnen steunen met berichtjes. We denken aan je! Je kunt het…ik sta voor juli 2022 in de wacht voor in Rusland x